Marmarise kara yolu ile 1.5 saat uzakta bir koyun hikayesi.
Eski zamanlarda oraların kralının kızı ile bir balıkçı birbirine aşıkolmuş. Ancak dünya hali o zamanlarda da geçerli, kral kızı bir balıkçıya varamaz..
Hal böyle olunca kız ile delikanlı gizli gizli buluşuyorlar tabii...
Kral bunu zaman içerisinde öğreniyor ve bir gece takip ettiriyor kızını.
Diyorlar ki balıkçı denizden geliyor, kız kumsalda onu bekliyor, ışıkla bulunduğu yeri işaret ediyor delikanlıya.
Ve her gün kız ile delikanlı kumsalda buluşup gün ağarana kadar aşk oyunları yapıyorlar birbirlerine... bir sevda büyüyor ki kumsalda anlatmaya kelimeler yetmez.
Kral bu, emirlerine kızı bile olsa karşı çıkanı öldürür.
Bir gece kızını kumsalda balıkçıyı beklerken yakalıyor ve askerlerine kıyıdan ışıkla balıkçıya işaret göndermelerini söylüyor.
Delikanlı ışığı görünceatlıyor kayığına asılıyor küreklere, sevdiğinin yanında bir manga askerin kendini beklediğini bilmeden...
Kız askerlerin elinden kurtuluyor ve koşmaya başlıyor sevdiğini kurtarabilmek için ama koyun taaa öbür ucuna yetişmesi imkansız...
Ama sevda bu, kural falan dinlemez,atıyor kendini sulara...
İşte o anda bir mucize gerçekleşiyor! Kızın adım attığı her yer kumsala dönüşürken peşinden koşan askerler bastıkça denize gömülüyor onca ağırlıkla...
Kız kayığa kadar koşabiliyor ancak bir okçu tam o anda delikanlıyı hedefleyip sallıyor okunu... Heyhat! Kız ile delikanlı birbirlerine sarılmışlardır bile ve ok gelip kızla buluşuyor...
Derler ki o kumlar kızın kanı denize karışınca kırmızıya boyanmışlar...
Delikanlı ise aldığı gibi gidiyor kızı, sonra ne gören var ne duyan...!
Sevda dediğin böyle olmalı...
