K-PAX

İzlediğim ilginç filmlerden bir tanesi. Kevin Spacey'i az çok herkes tanır. Oyunculuktaki ustalığı takdire şayandır hakikaten. Bu filmde de harika bir performans çıkartmış bence.

K-Pax gezegeninden gelen Prot adında bir uzaylı. Robert isminde dünyadan bir çocuğa zihinsel yolla arkadaşlık ediyor. Çocuk büyüyüp evleniyor, çocukları oluyor ve birgün caninin biri eşine tecavüz ediyor ve çocuğuyla birlikte öldürüyor. Adam bu acıya dayanamıyor ve katili öldürdükten sonra nehirde intihar ediyor.

Prot adamın cismine girerek dünyayı gezmeye ve rapor hazırlamaya başlıyor ve akıl hastası olduğu gerekçesiyle akıl hastanesine kaldırılıyor. Bir doktorla aralarında geçen muhabbetlerle film sürüp gidiyor ve en sonunda gezegenine geri dönüyor.

Fikir enteresan, sıradışı. Beni en çok etkileyen kısmı, dünyamızdaki mevcut sistemi, genel geçer doğrularımızı, aile hayatımızı sorgulaması. K-pax'de aile yok. Çocuklar biyolojik olarak üretiliyor ve toplumun her bireyi sırayla bildiklerini çocuğa aktarıyor. Kuralar yok, yasaklar yok, cezalar yok, devlet yok. Herkes yapması gerekenleri biliyor ve yapıyor. Bunlar kulağa tabiki imkansız geliyor. Ancak diyorki cana can, dişe diş kuralını siz kendiniz uydurdunuz ve kendi kendinize inandırdınız diyor. İlginç değilmi islamiyette de kısasa kısas vardır ama bazı kurallar dahilinde ve cezası devlet tarafından verilmek kaydıyla. Kötülük yapana iyilikle muamele etmek dinimizin temel kurallarından ama takan kim değilmi!

Bir başka ilginç nokta da şu. Diyor ki K-pax'da sorun yaşamak yok, pürüzsüz bir sistem işleyip gidiyor. Ama aile olmadığı için sevgi yok, özlem yok. Ailenin ilk başta gereksiz olduğunu düşünüyor ama sonra yaından görünce ailenin ne kadar gerekli olduğunu, kıymetinin bilinmesi gerektiğini, küçük sorunlar büyütülerek ayrılıklara ve küskünlüklere neden olmasının doğru olmadığını anlıyor ve insanlara farklı gezegenden birisinin gözüyle anlatıyor.

Ailelerimizin kıymetini bilelim. Sevgi ve saygıdan asla taviz vermeyelim. Sevmeden sevilmek mümkün değil. Sevelim sevilelim...